Olga Boznańska

Tworzyła martwe natury, pejzaże miejskie, sceny rodzajowe. Przede wszystkim jednak malowała portrety (w początkach twórczości były to wizerunki całych postaci, obrazy monumentalne i zwarte w formie, w późniejszych latach przybierały one charakter bardziej kameralny, nastrojowy, o dominacji jednego tonu, bez konturów i ostrych planów). Boznańska pracowała również jako pedagog – wykładała w prywatnej szkole malarstwa Theodora Humla. Podróżowała wielokrotnie do Francji i Szwajcarii. Od 1898 roku na stałe zamieszkała w Paryżu, gdzie pełniła rolę jednej z czołowych postaci polskiego życia artystycznego. Jej debiut artystyczny datuje się na rok 1886 podczas wystawy Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Od tego momentu regularnie uczestniczyła w wystawach na terenie Polski i poza jej granicami. Olga Boznańska była laureatką wielu prestiżowych nagród, w tym francuskiej Legii Honorowej i orderu Polonia Restituta.